 |
Vrijdag 20 juli: Lourdes
We kozen vandaag voor een uitstap naar Lourdes, goede gelegenheid om meteen de route te verkennen die ik zou moeten afleggen op mijn grote tocht. Het grootste gedeelte van deze tocht loopt namelijk op dezelfde weg.
O jee! Op de Col d’Aspin was het al slikken. De opgegeven stijgingspercentages die langs de weg aangegeven waren kwamen totaal niet overeen met hetgeen in mijn roadbook stond. Mijn info geeft een klim aan van 12km met enkel de laatst 6km percentages van +7%. In de realiteit zijn het er 14 en zitten er kms tussen met stijgingspercentages +9%. Tot overmaat van ramp bleek ook de mist een geduchte tegenstander te worden. Zielig om te zien, hoe die enkele toeristen naar boven reden…
Op de Tourmalet was het nog erger. Hier had ik een grafiek in mijn hoofd van iets meer dan de helft -7%, dan +7% tot max 10%. Op een afstand van 17 km was dit dus een 7-tal km +7%. Mis poes! De grafiek was natuurlijk de grafiek met vertrek uit Bagnères-de-Bigorre (29km) en ik vertrok vanuit Sainte-Marie-de-Campan… wat dus betekende 5km vrij makkelijk met vervolgens 12 loodzware kilometers (vanaf Gripp)! Ook hier hing er een dikke natte mist vanaf 10km voor de top, we zagen amper de volgende witte streep op het wegdek. Dit zag er dus niet echt goed uit. Een 3-tal km voor de top werden we dan nog bijna van de baan geveegd door een zware kamion die naar beneden kwam gereden… niet te doen! Ik grapte dat het al bij al niet erg zou zijn, we konden toch niet zien waar we zouden uitkomen, vroeg of laat zouden we wel tot stilstand komen. Toen we bovenaan de top even uitstapten, waarom weet ik niet, we zagen 5 meter ver, bleken er toch nog enkele onverlaten die de klim hadden gedaan. Gekkewerk!
De Aubisque hebben we dan maar niet verkend, rechtstreeks naar Lourdes om veel wees-gegroetjes te bidden!
Nog nooit hadden we Lourdes bezocht en ik moet zeggen, het verraste me dat het eigenlijk niet echt commercieel uitgebuit wordt. Natuurlijk, buiten het bedevaartsoord wel, de straatjes bestaan enkel uit winkeltjes met prullaria allerhande. Maar binnen was het vredig en stil. Toch wel een beetje indrukwekkend, ook aan de (veel te) kleine beroemde grot. Tot onze spijt mocht er geen fiets noch hond binnen. De fiets terug in de auto geplaatst en Dimitri was vrijwilliger om met Speedo een terrasje te gaan doen. Hij zit dit soort uitstappen sowieso niet zitten. De volledige rondgang in het bedevaartsoord duurde langer dan verwacht (groter dan verwacht) waardoor we vrij laat terugkeerden naar Peyragudes.
We lieten de vriendelijke GPS-dame de korste weg kiezen, waarbij zij ons soms heerlijk voor de gek hield, om vervolgens de dag af te sluiten met een heerlijke Pizza, het was toch veel te laat om de aankomst v/d Tour op TV te zien. En Boonen won dan nog! Gezien er morgen hetzelfde weer voorspeld werd hebben we mijn Pyreneeëntocht maar uitgesteld tot zondag. Voor zaterdag werd geen weersverbetering voorspeld, voor zondag zag het er beter uit.
|
